ดอยหมด

ดอยหัวหมด

ดอยหัวหมด เป็นยอดเขาหัวโล้นที่ปกคลุมด้วยต้นหญ้าและไม้ทนแล้ง อยู่ห่างจากตัวเมืองอุ้มผางมาตามเส้นทางบ้านสบห้วยแม่สะมุ้งประมาณ 10 กิโลเมตร แยกซ้ายเข้าไปตามถนนลูกรังอีก 700 เมตร จากจุดจอดรถเดินเท้าขึ้นไปชมวิวบนยอดดอยอีกประมาณ 150 เมตร  ภูเขาบริเวณนี้มีหลายดอย เป็นลักษณะยอดเขาเตี้ยๆ ที่ไม่มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุม ชาวบ้านจึงเรียกว่ายอดเขาเหล่านี้ว่า ดอยหัวหมด หรือ เขาหัวโล้น ดอยหัวหมดที่เป็นจุดชมวิวมีด้วยกันหลายดอยแต่ละดอยก็หมดๆ ทุกดอย แต่ดอยที่หัวหมดที่จะพาไปชมนี้เป็นที่ตั้งของหมุดบอกค่า GPS ของประเทศไทย ไม่ได้พาไปดูหมุดแต่พาไปชมวิว ชมทะเลหมอก เนื่องจากดอยนี้เป็นเขาหัวโล้นจึงไม่มีต้นไม้มาบดบังสายตา จึงทำให้ชมวิวได้รอบทิศทาง ในยามเช้ายังมีวิวพระอาทิตย์ขึ้นและ ทะเลหมอก ให้ชมด้วย 

จากจุดชมวิวบนดอยหัวหมดหากหันมาทางซ้ายก็จะพบหุบเขาที่เห็นสิ่งปลูกสร้างและตึกขาว ๆ นั่นคือตัวเมือง อุ้มผาง ที่อยู่ในแอ่งที่ราบหุบเบื้องล่าง

จุดเด่นของดอยหัวหมดในช่วงฤดูฝน คือทุ่งดอกไม้สีชมพู เป็นต้นเทียนดอยที่จะออกดอกสีชมพูดไปทั่วทั้งดอย ในช่วงเวลานั้นจึงเรียก ดอยหัวหมด ว่าดอยชมพูด ยอดเขาหัวโล้นที่มีกระจัดกระจายหลายดอยเป็นดอยโล่งๆ ที่ปกคลุมด้วยต้นหญ้า เมื่อดอกเทียนบานจึงทำให้เห็นเป็นสีชมพูปกคลุมไปทั่ว แต่ถ้าจะให้สวยจะต้องขึ้นไปชมบนยอดดอย   ช่วงที่ดอกเทียนดอยบานอยู่ในช่วงเดือนกรกฎาคม ถึง สิงหาคม ในช่วงต้นเดือนกันยายนก็พอมีให้เห็นบ้างเป็นหย่อมๆ เมื่อพ้นช่วงนี้ไปแล้วก็มีเพียงป่าหญ้าแห้งๆ กับต้นปาล์มสิบสองปันนาซึ่งเป็นไม้ทนแล้งที่มีมากในบริเวณนี้ 

จุดเด่นของดอยหัวหมดในช่วงฤดูหนาวคือ วิวทะเลหมอก ดอยหัวหมดเป็นดอยที่อยู่ในระดับต่ำ และเบื้องล่างเป็นหุบเขาดังในภาพ เมื่อเขาอยู่ระดับต่ำทำให้เห็นทะเลหมอกได้ใกล้ๆ ซึ่งทะเลหมอกจะเกิดในแอ่งเบื้องล่าง แต่ภาพที่ถ่ายไม่มีทะเลหมอกเพราะถ่ายในช่วงฤดูฝน

จุดเด่นของดอยหัวหมดในช่วงฤดูร้อน คือ ป่าดอกเสี้ยว อ่านว่าดอกเสี้ยว ไม่ใช่ดอกเสี่ยว เป็นดอกไม้ตระกูลชงโค อ้าว.. ไม่รู้จักชงโคอีก ก็ดอกไม้สีชมพูดที่ปลูกตามริมถนนในกรุงเทพฯ ไง แต่ดอกเสี้ยวมีสีขาว เป็นไม้ป่า จะออกดอกพร้อมเพียงกันในช่วงฤดูร้อนราวเดือนมีนาคม ทำให้ป่ากลายเป็นสีขาว สวยแปลกตา แปลกยังไงไม่บอก ต้องไปชมเอง

ชมภาพดอยหัวหมดกัน